Dwa główne rodzaje protez, które są stosowane w protetyce, to protezy stałe i ruchome. W tym artykule przyjrzymy się różnicom między nimi oraz wskazaniami do zastosowania każdej z nich.

Proteza stała i ruchoma - główne różnice

  • Konstrukcja i mocowanie

Proteza stała na ogół składa się z koron lub mostów, które są mocowane na zdrowych zębach lub wszczepach. Z kolei proteza ruchoma jest aparatem, który można łatwo zdjąć i założyć. Proteza ruchoma może być całkowita (pełna) lub częściowa, zależnie od liczby brakujących zębów.

  • Materiały

W przypadku protez stałych często stosuje się materiały ceramiczne, które są trwałe i wiernie imitują naturalny wygląd zębów. Protezy ruchome wykonane są głównie z akrylu, elastycznych termoplastycznych materiałów lub stopów chromowo-kobaltowych.

  • Czas adaptacji

Osoba nosząca protezę ruchomą potrzebuje więcej czasu na adaptację do niej, ponieważ aparat może powodować początkowe dyskomforty lub uczucie obcości w ustach. Dlatego w przypadku protez ruchomych ważne jest regularne kontrolowanie przez lekarza stomatologa i ewentualne korekty.

  • Higiena i pielęgnacja

W przypadku protez stałych, higiena jest utrzymana na podobnym poziomie jak przy naturalnych zębach – wystarczy regularne szczotkowanie i stosowanie nici dentystycznych. W przypadku protez ruchomych konieczne jest ich codzienne mycie i dbanie o czystość zarówno aparatu, jak i pozostałych zębów oraz dziąseł.

Kiedy proteza stała, a kiedy ruchoma?

Decyzja o rodzaju protezy uzależniona jest od stanu uzębienia pacjenta. Jeśli pacjent posiada wystarczającą ilość zdrowych zębów, które mogą posłużyć jako podpora dla protezy stałej, to warto rozważyć ten rodzaj odbudowy. Natomiast jeśli brakuje większości zębów lub istnieją problemy z ich stabilnością, proteza ruchoma może być lepszym rozwiązaniem. W naszym Centrum Stomatologicznym w Krakowie protetyk doradzi, jakie rozwiązanie będzie najlepsze. Chociaż ostatecznie pacjent decyduje, który rodzaj protezy będzie dla niego odpowiedni, ważne jest, aby skonsultować się ze specjalistą. Należy przy tym uwzględnić również wiek pacjenta.